podziw

podziw
сущ.
• восторг
• восхищение
• преклонение
* * *
♂. Р. \podziwu изумление ň, восхищение ň, вос-торг;

wprawić w \podziw изумить; nad \podziw удивительно, необыкновенно; nie móc wyjść z \podziwu не мочь надивиться; na \podziw, ku \podziwowi на удивление

+ uznanie, zachwyt

* * *
м, P podziwu
изумле́ние n, восхище́ние n, восто́рг

wprawić w podziw — изуми́ть

nad podziw — удиви́тельно, необыкнове́нно

nie móc wyjść z podziwu — не мочь надиви́ться

na podziw, ku podziwowi — на удивле́ние

Syn:

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Смотреть что такое "podziw" в других словарях:

  • podziw — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. podziwwie {{/stl 8}}{{stl 7}} uznanie połączone z zachwytem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wzbudziła powszechny podziw swą kreacją. Nie mógł wyrazić swego podziwu dla artysty. Odwaga godna podziwu.{{/stl 10}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • podziw — m IV, D. u, Ms. podziwwie, blm «zdumienie połączone z uznaniem, zachwytem» Niemy, nie tajony, udany, szczery podziw. Szmer, okrzyk podziwu. Godny, godzien podziwu. Wzbudzić, budzić, wywołać w kimś podziw. Oglądać, patrzeć na kogoś, na coś z… …   Słownik języka polskiego

  • podziw — Ktoś nie znajduje słów podziwu zob. znaleźć 5. Nie móc wyjść z podziwu zob. wyjść 6 …   Słownik frazeologiczny

  • nad podziw — → podziw …   Słownik języka polskiego

  • nad podziw — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} o czymś dobrym, pozytywnym: nadspodziewanie, stanowiąc pewne zaskoczenie, zadziwiająco, niezwykle : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nad podziw mądry, rozwinięty. Działać nad podziw sprawnie. Jabłka obrodziły… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • furora — ż IV, CMs. furoraorze zwykle blm, tylko we fraz. Zrobić (czymś) furorę; coś robi furorę «zdobyć niebywałe powodzenie, odnieść sukces, wprawić w podziw, zachwyt; coś wywołuje wielkie wrażenie, wprawia w podziw» ‹z wł.› …   Słownik języka polskiego

  • gęba — ż IV, CMs. gębabie; lm D. gąb (gęb) 1. rub. «usta, wargi, jama ustna; także jako miejsce, gdzie się znajdują narządy mowy; mowa» Chodził z otwartą gębą. Nie wypuszczał fajki z gęby. ◊ Gęba (gębę) na kłódkę! «milcz, nie mów ani słowa; dochowaj… …   Słownik języka polskiego

  • niech — «partykuła będąca częścią składową form opisowych trybu rozkazującego w 3. osobie lp i lm, rzadziej w 1. osobie lp» Niech państwo wejdą. Niech pan pozwoli. Niech dzieci będą grzeczne. Niech już będzie zgoda. Niech on natychmiast wyjdzie. ∆ Niech… …   Słownik języka polskiego

  • no — 1. «partykuła o charakterze ekspresywnym używana jako wzmocnienie trybu rozkazującego (lub jego znaczeniowych równoważników), niekiedy z odcieniem nalegania, perswazji; jako wzmocnienie trybu rozkazującego złożonego może wyrażać warunek,… …   Słownik języka polskiego

  • niech — {{/stl 13}}{{stl 8}}mod. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} służy do tworzenia form opisowych trybu rozkazującego w 3. os lp i lm, rzadziej w 1. os lp : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niech pan zadzwoni jutro. On niech już tu… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • furora — Robić, zrobić furorę «zdobywać, zdobyć niebywałe powodzenie, odnosić, odnieść sukces, wprawiać, wprawić otoczenie w podziw, w zachwyt»: Spektakl zrobił furorę na Broadwayu (...). TSt 3/2000 …   Słownik frazeologiczny


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»